ಪೆನ್ನೆಂಬ ಲೇಖನಿಯ ಉಗಮದ ಕಥೆ

ಪೆನ್ನೆಂಬ ಲೇಖನಿಯ ಉಗಮದ ಕಥೆ 

                                 ರಾಮಚಂದ್ರಭಟ್‌ ಬಿ.ಜಿ.

“ಬಳಪದಿಂದ ಪ್ರಾರಂಬಿಸಿ ಇತ್ತೀಚಿಗೆ ಬಳಕೆಗೆ ಬಂದಿರುವ ಡಿಜಿಟಲ್‌ ಪೆನ್‌ಗಳವರೆಗೆ, ನಮ್ಮ ಬರವಣಿಗೆಯ ಸಂಗಾತಿಯಾಗಿರುವ ಪೆನ್‌ಗಳ ರೋಚಕ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ಈ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ಸೊಗಸಾಗಿ ದಾಖಲಿಸಿದ್ದಾರೆ, ಶಿಕ್ಷಕ ರಾಮಚಂದ್ರ  ಭಟ್‌ ಅವರು

ಪರೀಕ್ಷೆ ಎಂಬ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಪೆನ್ನು ಎಂಬ ಖಡ್ಗ ಹಿಡಿದು, ಇಂಕ್ ಎಂಬ ರಕ್ತ ಚಲ್ಲಿ ಪರೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ಗೆದ್ದು ಬಾ” 

ಬಾಲ್ಯದ ನೆನಯಿತೇ? ಈ ಹಾರೈಕೆಗಳು ಎಷ್ಟು ಆತ್ಮೀಯ ಅಲ್ವಾ? ನೀವೂ ನಿಮ್ಮ ಸ್ನೇಹಿತರ ಆಟೋಗ್ರಾಫ್ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಈ ರೀತಿ  ಹಾರೈಸಿರಬಹುದು. ಎಷ್ಟು ಸುಂದರ ಆ ದಿನಗಳು!!!

ಎಂತೆಂತಹ ಪೆನ್‌ ನೋಡಿದ್ದೇವೆ. ಜೆಲ್‌ ಪೆನ್‌, ಬಾಲ್‌ ಪಾಯಿಂಟ್‌ ಪೆನ್‌ , ಹೀರೋ ಪೆನ್‌ ಗಳಿಂದ ಹಿಡಿದು ಇತ್ತೀಚಿನ  ಡಿಜಿಟಲ್‌ ಪೆನ್‌ ಎನಿಸಿದ ಸ್ಟೈಲಸ್‌ ಪೆನ್‌ ತನಕ ಅನೇಕ ಪೆನ್‌ಗಳು ನಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ಹಾಸು ಹೊಕ್ಕಾಗಿವೆ.

 ಬಳಪದಿಂದ ಪೆನ್ಸಿಲಿಗೆ ಭಡ್ತಿ ಪಡೆದು ಪೆನ್ನಿಗೆ ಭಡ್ತಿ ಪಡೆದಾಗ ತರಗತಿ ಐದಾಗಿತ್ತು . ಪೆನ್ನಿಗೆ ಮಸಿಕುಡಿಕೆಯಿಂದ ಶಾಯಿ  ತುಂಬುವುದೇ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ  ಸಂಭ್ರಮ. ಈ ನಡುವೆ ಕೈ ಮೈಗೆ ಮಸಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಪೋಷಕರಿಂದ ಬೈಸಿಕೊಂಡದ್ದು , ಶಾಯಿ ಇಳಿಯದಿದ್ದಾಗ ಬರೆಯುವ ಲೇಖನಿಯ ತುದಿ-ನಿಬ್ಬನ್ನು ಬ್ಲೇಡ್‌ ಬಳಸಿ ಸರಿ ಮಾಡಿದ್ದು, ಹಾಳೆಯ ಮೇಲೆ ಶಾಯಿ ಜಾಸ್ತಿ ಬಿದ್ದಾಗ ಅದನ್ನು ನಿಬ್‌ ಮೂಲಕ ಒಳಕ್ಕೆಳೆಯುವ ಚೋದ್ಯ !! ಅದಾಗದಿದ್ದರೆ ಸೀಮೆ ಸುಣ್ಣ ಉರುಳಿಸಿ ಶಾಯಿಯೊಂದಿಗಿನ ಆಟ … ಹೀಗೆ ಒಂದೇ ಎರಡೇ ನೆನಪುಗಳು !!!!  ಇಂತಹ ಪೆನ್ನು ಎಂಬ ಲೇಖನಿ ಐತಿಹಾಸದ ಪುಟ ಸೇರುವ ಸನ್ನಿವೇಶ ಬಂತೇ ಎಂಬ ಸಂದಿಗ್ದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಈ ಪೆನ್ನಿನ ಇತಿಹಾಸದ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದಷ್ಟು ಮಾಹಿತಿಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ. ಇಲ್ಲಿ ಛಲ ಬಿಡದ ಮಾನವ ಪ್ರಯತ್ನವಿದೆ. ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಸರಮಾಲೆ ಇದೆ. ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಮೀರಿ ಗೆದ್ದ ಸ್ಫೂರ್ತಿಯ ಕಥನವಿದೆ. ವಿಜ್ಞಾನ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಗಳೂ ಇವೆ. ಅಗಾಧ ಜ್ಞಾನ ಗಂಗೆಯ ಅವಿಚ್ಛಿನ್ನ ಪ್ರವಾಹಕ್ಕೆ ಅದೆಷ್ಟು  ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಿದೆಯೋ ? ಕಾಲದ ಗತಿಯಲ್ಲಿ ಪೆನ್ನು ಅದೆಷ್ಟು ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಗಳನ್ನು ಮುಳುಗಿಸಿದೆಯೋ? ಅದೆಷ್ಟು ಹೊಸ ಮನ್ವಂತರಗಳಿಗೆ ನಾಂದಿ ಹಾಡಿದೆಯೋ?  ವಿಷಪ್ರಾಶನಕ್ಕೊಳಗಾಗಿ ಸಾವಿಗೀಡಾಗಬೇಕಾಗಿದ್ದ  ಚಂದ್ರಹಾಸನ ಬದುಕನ್ನು ವಿಷಯೆಯ  ಕಿರು ಬೆರಳಿನಲ್ಲಡಗಿದ  ಅದೃಷ್ಟದ ಪೆನ್ನು, ವಿಷಯೆಯನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಿಸಿ ಕುಂತಳೇಶನನ್ನಾಗಿಸಿದ್ದು……. ಬುದ್ಧಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾ ಹೋದಂತೆ ಖಡ್ಗಕ್ಕಿಂತ ಪೆನ್ನೇ ಸಾಕಷ್ಟು ಹರಿತ ಎನ್ನುವುದರ ಅನುಭವವಾಗುತ್ತಾ ಬಂತು. 

ಇಂತಹ ಪೆನ್ನನ್ನು ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಕ್ರಿಸ್ತಪೂರ್ವ 3000 ದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಚೀನ ಈಜಿಪ್ಷಿಯನ್ನರು ಬಳಸಲು ಆರಂಭಿಸಿದರು ಎನ್ನುವುದು ಇತಿಹಾಸದ ಪುಟಗಳಲ್ಲಿ ದಾಖಲಾದ ಸತ್ಯ. ಇದಕ್ಕೆ ಪಳೆಯುಳಿಕೆಗಳೂ ಸೇರಿದಂತೆ ಹಲವಾರು ಆಧಾರಗಳಿವೆ. ಗೋಡೆಗಳ ಮೇಲಿನ ಹಲವಾರು ಚಿತ್ರಗಳು, ಬರಹಗಳೂ ಸಾಕ್ಷ್ಯ ನುಡಿಯುತ್ತವೆ. ಪಾಂಪೆಯ ಅವಶೇಷಗಳಲ್ಲಿ ತಾಮ್ರದ ನಿಬ್ ಕಂಡುಬಂದಿದೆ. ಇದು 79 ರಲ್ಲಿ ಲೋಹದ ನಿಬ್‌ಗಳನ್ನು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು ಎನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಯೊದಗಿಸುತ್ತದೆ. ಈಗಿನ ಪೇಪರ್ ಹುಟ್ಟಿಗೆ ಕಾರಣವಾದ ಪ್ಯಾಪಿರಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಈಜಿಪ್ಟಿಯನ್ನರು ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದರು.  

Meerstrand-Binse (Juncus maritimus), fotografiert am Kalfamer, der Ostspitze der ostfriesischen Nordseeinsel Juist (Niedersachsen, Deutschland)

ಬಿದಿರಿನ ಕಡ್ಡಿ ಅಥವಾ ಜೊಂಡು ಹುಲ್ಲಿನ ಕಡ್ಡಿಗಳನ್ನು ಲೇಖನಿಯಾಗಿ  ಬಳಸಿ ಮಸಿಯಲ್ಲಿ ಅದ್ದಿ  ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಕರಾವಳಿ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕಂಡು ಬರುವ ಜಂಕಸ್‌ ಮಾರಿಟಿಮಸ್‌ (Juncus maritimus), ಎಂಬ ಜೊಂಡುಹುಲ್ಲಿನಂತಹ  ಸಸ್ಯವನ್ನೂ ಪೆನ್ನಿನ ತಯಾರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಇವುಗಳನ್ನು ರೀಡ್ ಪೆನ್ನುಗಳು ಎನ್ನುವರು. ಬಿದಿರಿನ ರೀಡ್ ಪೆನ್ನಲ್ಲಿ, ಕಿರಿದಾದ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸೀಳು ಇರುತ್ತದೆ ಶಾಯಿಯಲ್ಲಿ ಅದ್ದಿ ಬರೆಯಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಇಂದು ರೀಡ್ ಪೆನ್ ಬಹುತೇಕ ಕಣ್ಮರೆಯಾಗಿದೆ. ಭಾರತ ಮತ್ತು ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಕೆಲವು ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಇಂದಿಗೂ "ತಖ್ತಿ (Takhti)" ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಸಣ್ಣ ಮರದ ಹಲಗೆಗಳಲ್ಲಿ ರೀಡ್‌ ಪೆನ್‌ ಬಳಸಿ ಅಕ್ಷರಾಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುವುದು ಅಚ್ಚರಿಯ ಸಂಗತಿ.

By Enrique Íñiguez Rodríguez (Qoan) - Own work, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=90648960

ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಪ್ರಖ್ಯಾತ ಗ್ರಂಥಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಭೂರ್ಜ್ವಪತ್ರ ಅಥವಾ ಓಲೆಗರಿಗಳಲ್ಲಿ ಬರೆದ ಗ್ರಂಥಗಳನ್ನು ಸಂರಕ್ಷಿಸಿ ಇಟ್ಟಿರುವುದನ್ನು ನಾವು ನೋಡಬಹುದು. ಮೌಖಿಕವಾಗಿದ್ದ ಜ್ಞಾನದ ಹರಿವು ಪೆನ್ನಿನಿಂದ ಲಿಖಿತವಾಗಿ ತಲೆತಲಾಂತರವಾಗಿ ಜ್ಞಾನದ ಹರಿವಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ. ಅದಕ್ಕೇ ಇರಬೇಕು ಆ ಕಾಲದ ಲಿಪಿಕಾರರು ತಾವು ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಬರೆದ ಗ್ರಂಥಗಳನ್ನು  ರಕ್ಷಿಸಲು ಪಡಬಾರದ ಪಾಡು ಪಡುತ್ತಾ ಇದ್ದದ್ದು.  

ಓಲೆಗರಿಯ ಕೃತಿಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಕೃತಿಕಾರನು, ಕಡುಕಷ್ಟದಿಂದ ಒಂದೇ ಸಮನೆ ಬೆನ್ನು, ಸೊಂಟ, ಕತ್ತುಗಳನ್ನು ಬಗ್ಗಿಸಿ ಅಧೋವದನನಾಗಿ ಒಂದೆಡೆ ಕುಳಿತು ತದೇಕಚಿತ್ತದಿಂದ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದೇನೆ. ದಯವಿಟ್ಟು ಇದನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಿ ಎಂಬುದಾಗಿ ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಇದರಿಂದ ಬರೆಯುವವನ ಕಷ್ಟ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ. 

ಮರದ ಲೇಖನಿಯ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದಷ್ಟು ಕಷ್ಟಗಳಿದ್ದವು. ಆಗ ಹೊಸತನದ ಹುಡುಕಾಟದಲ್ಲಿದ್ದ ಮಾನವನಿಗೆ ದೊರೆತದ್ದೇ ಕ್ವಿಲ್‌ ಪೆನ್‌ ಎಂಬ ಗರಿಗಳ ಲೇಖನಿ. ಚರ್ಮದ ನಯವಾದ ಮೇಲ್ಮೈಯಲ್ಲಿ  ಕ್ವಿಲ್ ಪೆನ್‌ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾದ, ಚಿಕ್ಕ ಅಕ್ಷರಗಳ ಬರವಣಿಗೆಗೆ ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿತು. ಕ್ರಿಸ್ತ ಪೂರ್ವ ಒಂದನೇ ಶತಮಾನದಿಂದಲೂ ಬಳಕೆಗೆ ಬಂದಿದೆ ಎನ್ನಲಾಗುವ ಕ್ವಿಲ್‌ ಪೆನ್‌ಗಳು ಆರನೇ ಶತಮಾನದ ವೇಳೆಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಜನಪ್ರಿಯತೆಯನ್ನು ಪಡೆದವು. ಕ್ರಮೇಣ ಪಕ್ಷಿಯ ಗರಿಗಳಿಂದ ತಯಾರು ಮಾಡಿದ ಕ್ವಿಲ್ ಪೆನ್ನುಗಳು ರೀಡ್ ಪೆನ್ನುಗಳ ಜಾಗವನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸಿಕೊಂಡವು. ಹಂಸ, ನವಿಲುಗಳಂತಹ ಬೃಹತ್ ಗಾತ್ರದ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಗರಿಗಳನ್ನು ಕಾಸಿ, ಸಂಸ್ಕರಿಸಿ ಚೂಪಾಗಿ ಕತ್ತರಿಸಿ ಅವುಗಳನ್ನು ಮಸಿಕುಡಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಅದ್ದಿ ಬರೆಯಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಕ್ವಿಲ್‌ ಲೇಖನಿಗಳು ಸುಲಭವಾಗಿ ದೊರೆಯುತ್ತಿದ್ದವು ಹಾಗೂ ರೀಡ್‌ ಪೆನ್‌ ಗಳಿಗಿಂತಲೂ ಅನುಕೂಲಕರವಾಗಿದ್ದುದರಿಂದ ಲೋಹದ ಪೆನ್‌ಗಳ ಆವಿಷ್ಕಾರವಾಗುವವರೆಗೂ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿದ್ದವು. ಹಲವಾರು ಪ್ರಾಚೀನ ಗ್ರಂಥಗಳನ್ನು ಕ್ವಿಲ್‌ಗಳಿಂದ ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ. 1787 ರಲ್ಲಿ ಅಮೇರಿಕದ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ಬರೆಯಲು ಮತ್ತು ಸಹಿ ಮಾಡಲು ಕ್ವಿಲ್‌ ಪೆನ್‌ಗಳನ್ನು ಬಳಸಲಾಗಿದೆ.

By Mushki Brichta - Own work, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=59282797

    ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್‌ನ ಬರ್ಮಿಂಗ್ಹ್ಯಾಮ್‌ನ ಜಾನ್ ಮಿಚೆಲ್ ಅವರು 1828 ರಲ್ಲಿ ಯಂತ್ರ-ನಿರ್ಮಿತ ಸ್ಟೀಲ್ ಪಾಯಿಂಟ್ ಡಿಪ್‌ ಪೆನ್‌  ಅನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿದ ಕೀರ್ತಿಗೆ ಭಾಜನರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಸಂಶೋಧಕ ಜೇಮ್ಸ್ ಪೆರ್ರಿ ನಿಬ್ಬಿನ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಸೀಳಿಕೆಯನ್ನು  ಮಾಡಿ ಬರೆಯಲು ಹೆಚ್ಚು ಅನುಕೂಲವಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಿದರು.

ತದನಂತರ ಎರಡೂ ಬದಿಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಸ್ಲಿಟ್‌ಗಳನ್ನು ಮಾಡುವುದು. ನಿಬ್ಬನ್ನು ತಯಾರಿಸಲು ಇದು ದೀರ್ಘ ಬಾಳಿಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು. ಈ ಪೆನ್ ಅನ್ನು ಇಂದಿಗೂ ಕ್ಯಾಲಿಗ್ರಪಿಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ.

ಫೌಂಟೇನ್ ಪೆನ್

ಹಿಂದಿನ ಎಲ್ಲಾ ಪೆನ್ನುಗಳ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ದೀರ್ಘಕಾಲದ ಬರವಣಿಗೆಗೆ ತೊಡಕು ಇದ್ದೇ ಇತ್ತು ಈ ಸಮಸ್ಯೆಯ ನಿವಾರಣೆಗೆ ಫೌಂಟೆನ್ ಪೆನ್ ಆವಿಷ್ಕರಿಸಲಾಯಿತು.

ಪ್ಯಾರಿಸ್‌ನ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ, ರೊಮೇನಿಯನ್ ಪೆಟ್ರಾಚೆ ಪೊಯ್ನಾರು (Petrache Poenaru)‌ , ಕ್ವಿಲ್ ಪೆನ್‌ ಅನ್ನು ಶಾಯಿಯಲ್ಲಿ ಅದ್ದಿ ಅದ್ದಿ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಪೆನ್‌ ಅನ್ನು ಮಸಿಕುಡಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಅದ್ದಿ ತೆಗೆಯುವಾಗ ಮಸಿಯೆಲ್ಲಾ ಚೆಲ್ಲಿ ಬರವಣಿಗೆ ನಾಶವಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಇದು ಆತನಿಗೆ ಕಿರಿಕಿರಿ ಉಂಟು ಮಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ಈ ಸಮಸ್ಯೆ ಅವನನ್ನು ಬೆಂಬಿಡದೆ ಕಾಡಲಾರಂಭಿಸಿತು.  ಬಹಳಷ್ಟು ಜನರು ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೆ ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿ ಹೊಂದಿಕೊಂಡು ಹೋದರೆ ಕೆಲವೇ ಕೆಲವು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಹೊಸ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳತ್ತ ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆಗ ಹೊಸ ಆಲೋಚನೆಗಳು ಆವಿಷ್ಕಾರಗಳಾಗಿ ಬದಲಾಗುತ್ತವೆ. Necessity is mother of invention ಅನ್ನೋದಿಲ್ವೆ?

ಪೆನ್‌ ಒಳಗೆಯೇ ಮಸಿಕುಡಿಕೆ ಇದ್ದರೆಷ್ಟು ಚೆನ್ನ ಎಂದು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಪೊಯ್ನಾರು ಕೊನೆಗೂ ಈ ಕಿರಿಕಿರಿಗೆ ಮುಕ್ತಿ ನೀಡಿದ. ಅಂದರೆ ಕಿರಿಕಿರಿಯು ಅವಶ್ಯಕತೆಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಡುತ್ತದೆ. ಇದು ನೂತನ ಆವಿಷ್ಕಾರಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಅದಕ್ಕೇಂದೇ “Frustration is the grandmother of invention” ಎಂದು ಹೇಳಬಹುದು. ಲೇಖನಿಯ ಹಿಡಿಕೆಯೊಳಗೆ ಗರಿಯ ನಳಿಕೆಯನ್ನಿಟ್ಟು ಅದನ್ನೆ ಮಸಿಯ ಆಕರವಾಗಿಸಿದ. ಇದೇ ಫೌಂಟೇನ್ ಪೆನ್ !!. ಫ್ರೆಂಚ್ ಸರ್ಕಾರವು ಮೇ 1827 ರಲ್ಲಿ ಇದಕ್ಕೆ ಮೊದಲ ಪೇಟೆಂಟ್ ನೀಡಿತು.    

ByEraserGirl - Own work, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=4083566

ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ  ಪೆನಿನ್ನನ ಮೊನೆ ಅಥವಾ ನಿಬ್‌ ಅನ್ನು ಆಸ್ಮಿಯಮ್, ರೀನಿಯಮ್, ರುಥೇನಿಯಮ್ ಮತ್ತು ಟಂಗ್ಸ್ಟನ್ ಗಳಂತಹ ಲೋಹಗಳ ಮಿಶ್ರ ಲೋಹಗಳಿಂದ ತಯಾರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಚಿನ್ನ, ಬೆಳ್ಳಿಗಳನ್ನೂ ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ಫೌಂಟೇನ್ ಪೆನ್‌ನಲ್ಲಿ ಶಾಯಿಯ ಹರಿವಿನಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳಿದ್ದು ಇಲ್ಲಿರುವ  ಪ್ರಮುಖ ತತ್ವ ಎಂದರೆ, ಹೈಡ್ರೋಸ್ಟಾಟಿಕ್ ಮತ್ತು ಕ್ಯಾಪಿಲ್ಲರಿ ಒತ್ತಡಗಳ ನಡುವಿನ ಸಮತೋಲನವಾಗಿದೆ. ಶಾಯಿಯು ಇಂಕ್ ಕಾರ್ಟ್ರಿಡ್ಜ್‌ನಿಂದ ಕೆಳಕ್ಕೆ ಚಲಿಸುವಾಗ, ಗಾಳಿಯು ಮೇಲ್ಮುಖವಾಗಿ ಹರಿಯುದು ಗಾಳಿಯ ಗುಳ್ಳೆ ರೂಪುಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಕಾರ್ಟ್ರಿಡ್ಜ್‌ನ ಗಾಳಿಯ ಗುಳ್ಳೆಯಲ್ಲಿನ ಒತ್ತಡವು ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ, ಅರೆ ನಿರ್ವಾತವೇರ್ಪಡುತ್ತದೆ.

ಫೌಂಟೇನ್ ಪೆನ್ ಉತ್ಪಾದನೆಯು 1850 ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು. ಆದರೆ ಈ ಪೆನ್‌ನಲ್ಲಿ ಮಸಿಯ ಕೆಳ ಹರಿಯುವಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ನಿಯಂತ್ರಣವಿರಲ್ಲಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ ಪೆನ್ನು ಶಾಯಿಯನ್ನು ವಾಂತಿ ಮಾಡುವ ಸಮಸ್ಯೆ ಇದ್ದೇ ಇತ್ತು. ಕಾಲ ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಪರಿಹಾರ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಉತ್ತರ ಹುಡುಕುವುದು ಛಲದಂಕ ಮಲ್ಲ ಮಾನವನಿಗೆ ಕರಗತ. ಇದು ಬಾಲ್‌ ಪಾಯಿಂಟ್‌ ಪೆನ್‌ನ ಆವಿಷ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಹೇತುವಾಯಿತು.

M. Klein and Henry W. Wynne received US patent#68445 in 1867 for an ink chamber and delivery system in the handle of the fountain pen.

ಫೌಂಟೇನ್‌ ಪೆನ್‌ನ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಜಾನ್ ಜೆ. ಲೌಡ್‌ ಪರಿಹಾರ ಕಂಡುಕೊಂಡ. ಬಾಲ್ ಪಾಯಿಂಟ್ ಪೆನ್‌ನ ಆವಿಷ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಮೊದಲ ಪೇಟೆಂಟ್ ಅನ್ನು ಅಕ್ಟೋಬರ್ 30, 1888 ರಂದು ಜಾನ್‌ಗೆ  ನೀಡಲಾಯಿತು.

     ನಮಗೆ ಅನುಕೂಲ ಒದಗಿಷ್ಟು ಇನ್ನಷ್ಟು ಅನುಕೂಲ ಇದ್ದರೆ ಎಷ್ಟು ಚಂದ ಎಂಬಾಸೆ!! ಇದರಲ್ಲೂ ಅನೇಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಕಂಡವು. ಬರೆಯುವಾಗ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಮಸಿ ಹರಡುವುದು, ಅಕ್ಷರಗಳು ಬೇಗ ಒಣಗದಿರುವುದು…. ಸಮಸ್ಯೆ ಅಂದ ಮೇಲೆ ಪರಿಹಾರ ಇರೋದಿಲ್ವೇ?

1938 ರಲ್ಲಿ, ಹಂಗೇರಿಯನ್ ವಾರ್ತಾಪತ್ರಿಕೆಯ ಸಂಪಾದಕರಾದ ಲಾಜ್ಲೋ ಬೈರೋ ಅವರು ತಮ್ಮ ಸಹೋದರ ರಸಾಯನಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ಜಾರ್ಜ್ ಲಾಜ್ಲೋರವರ, ಸಹಾಯದಿಂದ ಹೊಸ ರೀತಿಯ ಪೆನ್ನುಗಳನ್ನು ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸಿದರು.

 ಪೆನ್ನಿನ ನಿಬ್‌ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಲೋಹದ ಚೆಂಡನ್ನು ಇರಿಸಿದ್ದರು. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಚೆಂಡು ಹಿತ್ತಾಳೆ, ಉಕ್ಕು ಅಥವಾ ಟಂಗ್‌ಸ್ಟನ್ ಕಾರ್ಬೈಡ್‌ನಿಂದ ತಯಾರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಬರೆದಾಗ ಈ ಚೆಂಡು ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿ ಸರಾಗವಾಗಿ ತಿರುಗುತ್ತಿತ್ತು. ಪೆನ್ನು ಕಾಗದದ ಮೇಲೆ ಚಲಿಸುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ಶಾಯಿಯು ಅಪಘರ್ಷಕದಂತೆ ವರ್ತಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಮಿಲಿಮಿಟರ್‌ನಷ್ಟು ಪುಟ್ಟ ಲೋಹದ ಚೆಂಡು ಅರ್ಧಭಾಗದಷ್ಟು ಸ್ನಿಗ್ಧ ಶಾಯಿಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರುವಂತೆ ಇಡಲಾಗಿತ್ತು. ಚೆಂಡು ಘರ್ಷಣೆ ಇಲ್ಲದೇ ತಿರುಗುತ್ತಾ ಇದ್ದಾಗ ಶಾಯಿಯು ಕಾರ್ಟ್ರಿಡ್ಜ್‌ನಿಂದ ಸರಾಗವಾಗಿ ಇಳಿದು ಅಂದದ ಮತ್ತು ವೇಗದ ಬರವಣಿಗೆಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಶಾಯಿಯ ಸ್ನಿಗ್ಧತೆಯು ಹಾಳೆಯ ಮೇಲೆ ಹರಡದಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.  ಕ್ಯಾಪಿಲ್ಲರಿ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಿಂದ ಶಾಯಿ ಪೆನ್ನಿನ ತುದಿಯನ್ನು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ ಕನಿಷ್ಠ ಪ್ರಮಾಣದ ಶಾಯಿಯನ್ನು ವಿತರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಬರವಣಿಗೆಯು ಕ್ಷಿಪ್ರವಾಗಿ ಒಣಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಕಡಿಮೆ ಶಾಯಿಯಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ಪುಟಗಳನ್ನು ಬರೆಯಬಹುದು. ಹೀಗಾಗಿ ಬಾಲ್‌ಪಾಯಿಂಟ್ ಪೆನ್ನುಗಳು ಹೆಚ್ಚು ವಿಶ್ವಾಸಾರ್ಹತೆಯನ್ನು ಗಳಿಸಿವೆ. ಇವು ವ್ಯಾಪಕ ಶ್ರೇಣಿಯ ಬೆಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಲಭ್ಯವಿವೆ.

ಬೈರೋ ಪೆನ್‌ ಗಳು ವಿಶ್ವದಾದ್ಯಂತ ಹೊಸ ಕ್ರಾಂತಿಯನ್ನೇ ಮಾಡಿದವು.  ಆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಈ ಪೆನ್‌ ಗಳನ್ನು  ಸೈನಿಕರಿಗೆ ಉಡುಗೆಯಾಗಿ ನೀಡುವಷ್ಟು ಖ್ಯಾತಿಯನ್ನು ಪಡೆದವು.

By Billjones94, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=133100291 ನಾವು ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಬಳಸಿದ ಪೆನ್‌ಗಳು

    1970 ರ ದಶಕದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ರೋಲರ್‌ಬಾಲ್ ಪೆನ್ನುಗಳನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಲಾಯಿತು. ತೆಳುವಾಗಿ ಬರೆಯಲು ಚಲನಶೀಲ ಚೆಂಡು ಮತ್ತು ದ್ರವ ಶಾಯಿಯನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. 1990 ರ ದಶಕದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಬಳಕೆ ಹೆಚ್ಚಿದಂತೆ ತಾಂತ್ರಿಕ ಪ್ರಗತಿಯಿಂದಾಗಿ ರೋಲರ್ ಬಾಲ್‌ನ ಒಟ್ಟಾರೆ ಕಾರ್ಯಕ್ಷಮತೆ ಸುಧಾರಿಸಿದೆ.

        ಕರೋನ ಸಾಂಕ್ರಾಮಿಕ ರೋಗ ಮನುಕುಲವನ್ನು ಆಹುತಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ವಿಶ್ವದಾದ್ಯಂತ ವಿಜೃಂಭಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಮತ್ತೊಂದು ಪೆನ್‌ನ ಬಳಕೆ ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಿತು. ಶಾಯಿಯನ್ನೇ ಬಳಸದ ಈ ಡಿಜಿಟಲ್‌ ಪೆನ್‌ ಆನ್ಲೈನ್‌ ತರಗತಿಗಳನ್ನು ಆಕರ್ಷಕವಾಗಿಸುವಲ್ಲಿ ಸಹಕಾರಿಯಾಗಿತ್ತು. ಬೋರ್ಡ್ ನಲ್ಲಿ ಬರೆದಂತೆ ಸ್ಕ್ರೀನ್‌ ಮೇಲೆ  ಅಥವಾ ಸ್ಲೇಟಿನಂತಹ ಬರವಣಿಗೆ ಪ್ಯಾಡಿನ ಮೇಲೆ ಸರಾಗವಾಗಿ ಬರೆದು ವಿವರಣೆ ಮಾಡಲು ಸಾಕಷ್ಟು ಅನುಕೂಲಕಾರಿಯಾಗಿತ್ತು.

ನಮ್ಮ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಅವಿಭಾಜ್ಯ ಅಂಗವಾದ ಪೆನ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಏನೇನು ಆವಿಷ್ಕಾರವಾದೀತೋ ಎಂಬುದನ್ನು ಕಾಲವೇ ಉತ್ತರಿಸಬೇಕು.